-
1 otw|ór
m (G otworu) 1. (dziura) hole, opening- wiercić/borować otwory to drill/bore holes- otwór okienny/drzwiowy a window/door opening- otwór w ścianie/w płocie an opening in a wall/fence- otwór wentylacyjny an air hole- przez otwory w dachu przedostawała się woda water was seeping through gaps in the roof- zamek miał wąskie okna, które służyły jako otwory strzelnicze the castle had narrow windows, which served as firing ports2. (wlot, wylot) (jaskini, tunelu, słoja, butelki) mouth; (kanału, rury) inlet; (karabinu, lufy) muzzle 3. Anat. orifice, opening- otwór gębowy mouth, mouth opening- otwór oddechowy breathing orifice□ otwór strzałowy Górn. shot hole- otwór strzelniczy Wojsk. embrasure- otwór wiertniczy Górn. bore(hole)■ drzwi stały (przed nimi) otworem the door(s) stood open before them- droga do zaszczytów stała przed nim otworem the road to great honours was wide open for him- świat stoi przed tobą otworem the world before you is wide openThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > otw|ór
См. также в других словарях:
otwór — m IV, D. otworu, Ms. otworze; lm M. otwory 1. «naturalna lub sztucznie wytworzona przerwa w jakiejś substancji; wolne miejsce, luka, szpara, szczelina, dziura» Otwór w okiennicach, w płocie. Wywiercić otwór. Przez otwory w dachu przedostawała się … Słownik języka polskiego
